Historiske Bilete frå Emblemsbygda

Sommaren har for alvor kome attende etter ein lang vinter med mykje snø. I gamle dagar var våronna ein viktig periode som markerte av vinterfisket no var over. På denne tida var ein av dei to dagane då tenestefolket kunne flytte og byte arbeidsgjevar og sauene kunne endeleg ta sine første steg på bøane kring garden. Den livgivande gjødsla skulle no spreiast og sørge for ei best mogeleg avling utover sommaren og hausten.

I Juni kom så tida for å sleppe dyra vidare frå heimeutmarksbeite i fjellsidene kring bygda med dei små sommarfjøsane til setervollane på Emblemsfjellet. Med knotten kom gjerne både litt survér og førsteslåtten før jonsok på omtrent samme tid. Andre dagar vart det fine dagar der graset kunne tørkast flatt på markane i staden for å hesjast. No kom slekt og vener heim att for å hjelpe til på familiegarden og snart skulle også byfolket kome innover for å leige seg inn for sommaren på gardane i bygda, medan gardsfolket flytta ned i kjellaren.

Ja, der er mykje som du anten kjenner att eller ikkje har noko forhold til i det heile tatt. Sikkert er det at mykje har endra seg dei seinare tiåra og dermed så forsvann tradisjonar og onner som har vore faste i hundrevis av år. På den andre sida så kan ein glede seg over at pallekarmar og hønsegjødsel på ny har funne sin plass i både bygd og by i harmoni mellom terasser og dyre hagemøblar. Sjølvdyrka mat fritt for sprøytemiddel har vorte populært på ny. Om gardsdrift vert like spanande for framtidige generasjonar tørr eg ikkje spekulere i Det blir spanade å sjå.